Είναι τώρα ή ποτέ: Η τελευταία ευκαιρία της Ίντερ να κατακτήσει τη δόξα του Champions League

Η Παρί Σεν Ζερμέν και η Ίντερ θα αναμετρηθούν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στον τελικό του Champions League το Σάββατο το βράδυ (31/5, 22:00) στη «Allianz Arena» του Μονάχου.

Μετά από έναν μακρύ μαραθώνιο, η ομάδα των «νερατζούρι» έφτασε στον τελικό και τώρα θα αντιμετωπίσει την ομάδα του Λουίς Ενρίκε, η οποία εδώ και χρόνια -από τότε που πέρασε στα χέρια του Εμίρ Αλ-Κελαϊφί- ονειρευόταν να σηκώσει το Κύπελλο στον ουρανό. Δεύτερος τελικός μέσα σε τρία χρόνια για το συγκρότημα του Σιμόνε Ιντζάγκι.

Η φετινή σεζόν για την Ίντερ εξελισσόταν ιδανικά, καθώς είχε την ευκαιρία να φτάσει στην κατάκτηση όχι ενός αλλά τριών τροπαίων. Μετά τη νίκη με 2-0 επί της Φέγενορντ στο Ντε Κούιπ στις 5 Μαρτίου, ο Σιμόνε Ιντζάγκι ρωτήθηκε από έναν δημοσιογράφο αν η Ίντερ είχε ως στόχο ένα νταμπλ. «Ένα τρεμπλ», διέκοψε ο προπονητής, σηκώνοντας τρία δάχτυλα στο δεξί του χέρι.

Ο Ιντζάγκι χαμογελούσε καθώς μιλούσε, αλλά ήταν ένας σοβαρός και θεμιτός στόχος για την Ίντερ. Εκείνη την εποχή, είχαν με το ένα πόδι βρεθεί στους οκτώ του Champions League, είχαν ήδη προκριθεί στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ιταλίας και κατείχαν την πρώτη θέση στη Serie A. 

Τώρα, όμως, τα δεδομένα είναι διαφορετικά, καθώς οι «νερατζούρι» κινδυνεύουν να τελειώσουν τη σεζόν με άδεια χέρια, κάτι που θα ήταν ένα ακόμη πικρό πλήγμα για μια ομάδα που υποτιμάται εδώ και καιρό και μπορεί να μην έχει άλλη μια ευκαιρία να διεκδικήσει το τρόπαιο του Champions League που τόσο πλουσιοπάροχα της αξίζει.

Το καρδιοχτύπι στη Κωνσταντινούπολη

Τώρα, η Ίντερ έχει κάθε πρόθεση να επανορθώσει μετά τον χαμένο τελικό του 2023 στην Κωνσταντινούπολη. Τότε βέβαια, δεν ήταν φαβορί για το τρόπαιο και μάλιστα πολλοί είχαν προβλέψει προέβλεπαν ότι θα παρασυρόταν από την πανίσχυρη Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα. 

Ωστόσο, η εξαιρετική αμυντική γραμμή της Ίντερ εξουδετέρωσε πλήρως την απειλή του Έρλινγκ Χάαλαντ και, παρά το ότι βρέθηκαν πίσω στο σκορ από ένα γκολ του Ρόδρι, κυριάρχησαν στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα.

«Είμαι πρωταθλητής Ευρώπης γιατί ένας παίκτης απέτυχε από τα τρία μέτρα!», είχε πει χαριτολογώντας ο Πεπ Γκουαρδιόλα μετά τον τελικό.

Αντί για απογοήτευση, πείσμα και θυμός

Παρά τη σκληρή ήττα, ούτε ο Σιμόνε Ιντσάγκι ούτε οι παίκτες του απογοητεύτηκαν. Στην Κωνσταντινούπολη στάθηκαν επάξια απέναντι σε μια από τις πιο ακριβοπληρωμένες ομάδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου και, όπως τόνισε ο Ιντσάγκι, «άξιζαν τουλάχιστον την παράταση».

Η εμφάνιση αυτή έδωσε στην Ίντερ ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να «καθαρίσει» το περσινό πρωτάθλημα Ιταλίας με σχετική άνεση. Φέτος, είχε την ευκαιρία να διατηρήσει τα ηνία της πρωταθλήτριας, αλλά ξέμεινε από δυνάμεις στο φινάλε και τελικά τερμάτισε έναν βαθμό πίσω από τη Νάπολι του Αντόνιο Κόντε, που δεν είχε τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της Ίντερ.

Η κατάληξη του τίτλου εξόργισε την Ίντερ. Ωστόσο, η πραγματική ζημιά είχε ήδη γίνει, την «καταραμένη εβδομάδα» στα τέλη Απριλίου, όταν η Ίντερ έχασε σερί αγώνες από Μπολόνια και Ρόμα, ενώ ενδιάμεσα αποκλείστηκε ταπεινωτικά στο Κύπελλο από τη Μίλαν. Η ομάδα έδειχνε άδεια, χωρίς ενέργεια, με τον Ιντσάγκι να μιλά για «έλλειψη φρεσκάδας» λόγω βεβαρημένου προγράμματος.

Στην Ευρώπη έμεινε όρθια

Παρά την κρίση, η Ίντερ βρήκε τη δύναμη να αποκλείσει την παρέα του Λαμίν Γιαμάλ στην Μπαρτσελόνα σε μία από τις καλύτερες μονομαχίες στην ιστορία του Champions League. Η ισοπαλία 3-3 στη Βαρκελώνη ήταν αγώνας υψηλής ποιότητας και σασπένς. Όμως αυτό που ακολούθησε στο Σαν Σίρο ήταν ακόμα πιο συγκλονιστικό σε έναν αγώνα που ο Νταβίντε Φρατέζι δήλωσε ότι παραλίγο να λιποθυμήσει όταν πέτυχε το νικητήριο γκολ!

«Είναι απλά απίστευτο, δεν ξέρω τι να πω», εξομολογήθηκε στη Sky Sport Italia. «Αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου. Δεν είχα ποτέ απίστευτο ταλέντο, αλλά δεν τα παρατάω ποτέ και πάντα πιστεύω. Αυτή είναι μια ανταμοιβή για την προσπάθεια και την αφοσίωση».

Η Ίντερ μπορεί να υποτιμάται από το ευρύ κοινό, αλλά μέσα στο ποδόσφαιρο χαίρει μεγάλης εκτίμησης. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα την έχει χαρακτηρίσει «μαέστρο της άμυνας και των μεταβάσεων», ενώ ο Λουίς Ενρίκε της Παρί Σεν Ζερμέν είπε πως είναι «μια πραγματική ομάδα».

«Το ότι είμαστε λίγο μεγαλύτεροι, δεν είναι πρόβλημα»

Το μόνο ερώτημα πλέον είναι αν έχει απομείνει «καύσιμο» μετά τις μάχες με Μπάγερν και Μπαρτσελόνα ώστε να βάλει δύσκολα και στην Παρί. Γιατί αυτή δεν είναι μια νέα ομάδα, το αντίθετο: Ηταν η γηραιότερη που προκρίθηκε στα νοκ-άουτ. Η ενδεκάδα που αναμένεται να παρατάξει ο Ιντσάγκι στο Μόναχο περιλαμβάνει τέσσερις παίκτες άνω των 30 (Ατσέρμπι, Ζόμερ, Μχιταριάν και Τσαλχάνογλου), με τον «μικρό» Μπαστόνι στα 26.

Ο Ιντσάγκι πάντως τονίζει πως η ωριμότητα είναι πλεονέκτημα.

«Δεν νομίζω ότι το να είσαι λίγο μεγαλύτερος είναι πρόβλημα», είπε στην επίσημη ιστοσελίδα της UEFA. «Ίσα ίσα, βοηθά σε κρίσιμες στιγμές. Έχω μια ομάδα σπουδαίων παικτών, αλλά πάνω απ’ όλα σπουδαίων ανθρώπων, που δουλεύουν πάντα σωστά και με καθαρό μυαλό».

Είναι η τελευταία ευκαιρία;

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο χρόνος τελειώνει για τον Σιμόνε Ιντσάγκι και αυτό το σύνολο παικτών. Ο ίδιος έχει παραδεχτεί ότι δέχεται προτάσεις από άλλες ομάδες, και στην Ιταλία λέγεται ότι σκέφτεται σοβαρά προσφορά από τη Σαουδική Αραβία, η οποία θα τον έκανε τον πιο ακριβοπληρωμένο προπονητή στον κόσμο.

Δεν έχει παρθεί ακόμα απόφαση, με τον CEO της Ίντερ, Μπέπε Μαρότα, να προσπαθεί απεγνωσμένα να κρατήσει «τον κύριο αρχιτέκτονα αυτής της εκπληκτικής πορείας». Όμως ακόμα κι αν ο Ιντσάγκι παραμείνει, είναι ξεκάθαρο πως το ρόστερ χρειάζεται ανανέωση και το καλοκαίρι προβλέπεται «καυτό».

Υπάρχει ένα προηγούμενο. Και είναι, αν θέλουμε, ευνοϊκό για την Ίντερ. Είναι αυτό του Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος ένα δευτερόλεπτο μετά την κατάκτηση του Champions League – του τελευταίου τόσο για την Ίντερ όσο και για το ιταλικό ποδόσφαιρο – μάζευε τα πράγματά του με κατεύθυνση τη Μαδρίτη. Από την πλευρά του Πορτογάλου, το τρεμπλ ήταν το κλείσιμο ενός κύκλου, άλλωστε πολύ πιο σύντομου από εκείνον του Ιντζάγκι, και το ότι έφτασε στο απόλυτο κορυφαίο επίπεδο πιθανότατα τον ώθησε να απομακρυνθεί από το Μιλάνο. Υπάρχει, όμως, μια μεγάλη διαφορά.

Ιντζάγκι όπως Μουρίνιο

Η Ίντερ τότε ήξερε. Σήμερα είναι 50/50. Όμως η αίσθηση είναι πως τόσο ο Ιντζάγκι όσο και ο Μαρότα, όταν εκφράζουν τις απόψεις τους και τις πεποιθήσεις τους, λένε την αλήθεια. Μέχρι σήμερα, το μέλλον είναι ακόμη υπό διαμόρφωση. Με κάποια δεδομένα και κάποιες αμφιβολίες, αλλά – και επειδή απέναντι δεν είναι η Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά η Αλ Χιλάλ (εκτός αν υπάρξει έκπληξη) – απέχει πολύ από το 2010.

Τότε, όλοι ήξεραν ότι ο Μουρίνιο θα αποχωρούσε, και ήταν εξαιρετικοί στο να παραμείνουν ενωμένοι, παρότι υπήρχαν αρκετές φήμες – και μάλιστα έντονες. Σε τέτοιο βαθμό που ο «Special One», λίγες ημέρες πριν τον τελικό, είχε πει πως κάποτε θα ήθελε να προπονήσει τη Ρεάλ. Δεν εξήγησε πότε, ούτε πόσο κοντά ήταν αυτό το όνειρο. Δύσκολα, πάντως, να θεωρήσει ο Ιντζάγκι κάτι τέτοιο ως «όνειρο». Και αυτή είναι μια ακόμη διαφορά.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Ίντερ δεν έχει το απαιτούμενο βάθος για να ανταγωνιστεί σε τρεις διοργανώσεις. Έπαιξε 19 περισσότερα παιχνίδια από τη Νάπολι και τελικά το πλήρωσε. Έχει, όμως, άλλο ένα μεγάλο παιχνίδι μπροστά της.

Το τρεμπλ χάθηκε, αλλά στο Μόναχο, η Ίντερ μπορεί να σηκώσει το μεγαλύτερο τρόπαιο απ’ όλα. Είναι μια ευκαιρία που ο Ιντσάγκι και οι παίκτες του πρέπει να αρπάξουν, γιατί μάλλον θα είναι η τελευταία.