Ένας Παναθηναϊκός μία απ’ τα... ίδια, σε «χαλασμένη» νοοτροπία, μυαλό και «δηλώσεις»

Τούτη τη φορά είπαν να το κάνουν λίγο... ανάποδα εκτός έδρας οι «πράσινοι», για να έχει και λίγο «σασπένς». Δεν το «έφαγαν», αλλά το πέτυχαν το γκολ (μόλις) στο τρίτο λεπτό, όμως η κατάληξη και σ’ αυτό το ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα- ήταν μια απ’ τα... ίδια: «Μηδέν» εις το πηλίκον (ήττα 2-1), «μηδέν» στα δέκα τελευταία εκτός έδρας παιχνίδια τους σε όλες τις διοργανώσεις σε διάστημα 4,5 μηνών κι άλλη μία ευκαιρία, πεταμένη στον κάλαθο των αχρήστων. Κι αντί να φέρει ο Παναθηναϊκός την κατάσταση πλήρως στα μέτρα του μετά και τη νέα ήττα της ΑΕΚ απ’ τον Ολυμπιακό, θα μπει πλέον στην τελική ευθεία του Μαΐου και στα δύο τελευταία ματς των playoffs από απόσταση μόλις ενός βαθμού απ’ τον ΠΑΟΚ και με τους πάντες το «κόλπο» για τη 2η θέση.

Ακόμη και το ελάχιστο να έπαιρνε ο Παναθηναϊκός απ’ την Τούμπα, δηλαδή το «Χ», θα ήταν αυτή την στιγμή κυρίαρχος της παρτίδας και στο +4 κι απ’ τους δύο δικεφάλους. Και θα του έφτανε είτε μία νίκη, είτε δύο ισοπαλίες στο φίνις των playoffs στην OPAP Arena με την ΑΕΚ και στο ΟΑΚΑ με τον θεωρητικά αδιάφορο Ολυμπιακό, ο οποίος θα είχε έξι μέρες μετά τον τελικό του Κυπέλλου με τον ΟΦΗ. Τώρα (ξανα)τρέχει γιατί ο ίδιος κατάφερε να βάλει τον εαυτό του σε αμφισβήτηση, δίνοντας πολλοστή φορά φέτος το δικαίωμα σε όλους να τον θεωρούν ευάλωτο και εύθραυστο.

Ο Παναθηναϊκός έβαλε ένα καλοδουλεμένο γκολ στο τρίτο λεπτό του αγώνα με τον ΠΑΟΚ κι αντί να επενδύσει σ’ αυτό και να ψάξει κι ένα δεύτερο «χτύπημα» στο πρώτο 20λεπτο όπου ο αντίπαλός του έδειχνε να είναι ακόμη «ζαλισμένος», ξόδεψε 2-3 πολύ καλές προϋποθέσεις για να βρεθεί σε θέση βολής με τον Σφιντέρσκι που δεν έκανε δύο κανονικά κοντρόλ.

Και μετά το 25’ απλώς... έφυγε απ’ το γήπεδο. Από εκεί και πέρα υπήρχε μόνο ΠΑΟΚ στον αγωνιστικό χώρο. Ο Παναθηναϊκός άφησε την μπάλα στον αντίπαλό του, σταμάτησε (!) να πρεσάρει και να πιέζει με την ένταση που το έκανε στην αρχή, κλέβοντας διαρκώς μπάλες κι απ’ την στιγμή που έδωσε στον ΠΑΟΚ την κατοχή, του επέτρεψε να ξαναπάρει ψυχολογία μέσα στο γήπεδο και να αρχίσει να χάνει τη μία φάση πίσω απ’ την άλλη.

«Δώρο» που βεβαίως... ξετύλιξε η ομάδα του Λουτσέσκου κι έφτασε στην ανατροπή λίγο πριν συμπληρωθεί μία ώρα αγώνα, σ’ ένα ματς που θα μπορούσε να το έχει «γυρίσει» νωρίτερα, εάν δεν έκανε ο Ντραγκόφσκι τον... Ντασάεφ με 3-4 μεγάλες επεμβάσεις απ’ το 20’ έως το 55’.

Συμβιβασμένοι με το «λίγο» και τη μετριότητα

Στην προκειμένη περίπτωση το όλο θέμα δεν έχει να κάνει με το αν «μπορεί ή δεν μπορεί» ο Παναθηναϊκός. Το αν «μπορεί» το έδειξε στα δύο προηγούμενα παιχνίδια του στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ και πολύ περισσότερο με τον ΠΑΟΚ δύο εβδομάδες νωρίτερα, όπου η εικόνα του ήταν κυριαρχική. Εδώ όλα ξεκινούν και τελειώνουν στη «χαλασμένη» νοοτροπία όλης της ομάδας, η οποία έχει συνηθίσει κι έχει μάθει πλέον να συμβιβάζεται με το «λίγο» και τη μετριότητα και δεν βγάζει τον παραμικρό εγωισμό μακριά απ’ το ΟΑΚΑ, για να διεκδικήσει ακόμη και τον ελάχιστο στόχο της.

Κι αν ο Ρουί Βιτόρια «έτριξε» τα δόντια στα αποδυτήρια και τα «έψαλλε» σε όλους μετά το ματς, το μόνο που χρειάζεται να κάνει για να δει τη «ρίζα» του προβλήματος είναι να ακούσει τις δηλώσεις του Ματέους Τετέ. Κι αυτό το «...έτσι είναι το ποδόσφαιρο» που χρησιμοποίησε ως πρώτη ατάκα ο Βραζιλιάνος για να δικαιολογήσει την ήττα, με πολύ χαλαρή διάθεση, σαν να μην... έγινε (πάλι) και τίποτα.

Μονίμως «ξενερωμένος» και σχεδόν αδιάφορος

Το «πρόβλημα» στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι βεβαίως (μόνο) ο Τετέ, που στο κάτω-κάτω της γραφής αλλαγή στο 60’ μπήκε, ασχέτως εάν μετά τα παιχνίδια με τη Φιορεντίνα ο 25χρονος εξτρέμ αγνοείται ποδοσφαιρικά, δείχνοντας μονίμως «ξενερωμένος» και σχεδόν αδιάφορος. Σ’ ένα ζήτημα που κάποια στιγμή θα πρέπει να απασχολήσει συνολικά τους «πράσινους», διότι αυτή η «απουσία» του Βραζιλιάνου έχει κοστίσει πολύ στον Παναθηναϊκό.

Εκτός εάν ο Βραζιλιάνος έχει ρίξει «στροφές» και περιμένει να τελειώσει η σεζόν για να πάρει μεταγραφή προς Αραβία μεριά, όπως φημολογείται εδώ και λίγο καιρό. Η εικόνα του πάντως δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτό που μπορεί να δώσει (κι έδωσε στα 2/3 της χρονιάς) κι αυτό που περιμένει ο Παναθηναϊκός απ’ τον πλέον ακριβοπληρωμένο ποδοσφαιριστή του.

«Ποτισμένος» πια με νοοτροπία... δημοσίου

Για να επιστρέψουμε, όμως, σ’ αυτό που αναφέραμε πιο πάνω... Το «πρόβλημα» εδώ δεν είναι (μόνο) ο Τετέ, ούτε πρέπει να τα φορτώνουμε όλα στο «ψυχολογικό» και να... καθαρίζουμε. Το ζήτημα είναι συνολικό κι αφορά τη γενικότερη, σαθρή νοοτροπία μίας ομάδας που δεν βγάζει την παραμικρή «τρέλα» (μην γράψω κάτι άλλο...) μέσα στο γήπεδο για να διεκδικήσει έστω το ελάχιστο.

Που πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έχει ποτιστεί πια με νοοτροπία... δημοσίου και παρουσιάζεται χωρίς κίνητρα και συμβιβασμένη, όποτε καλείται να κάνει έστω αυτό το... λίγο παραπάνω και δη μακριά απ’ την έδρα της. Και συνεχίζει να υποβάλει τον κόσμο της σ’ αυτό το διαρκές βασανιστήριο των «σκωτσέζικων ντους», διώχνοντας από μακριά της και τους τελευταίους που έχουν απομείνει στην εξέδρα.

Να μαζευτεί για τον «χορό των καταραμένων»

Τα λίγα λόγια... ζάχαρη και τα καθόλου μέλι πλέον. Ας προσπαθήσει όλος ο οργανισμός να μαζέψει (για άλλη μία φορά φέτος) ότι... μαζεύεται σ’ αυτά τα δύο ματς που απομένουν ως το φινάλε, αρχής γενομένης απ’ τον «χορό των καταραμένων» της Κυριακής (4/5) με την ΑΕΚ στην OPAP Arena. Ας προσπαθήσει να σώσει το μίνιμουμ της δεύτερης θέσης για να «φτιάξει» λίγο το καλοκαίρι του το κλαμπ, κι ας παρθούν ακολούθως οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν, στις συζητήσεις που θα ακολουθήσουν και στον προγραμματισμό που θα γίνει ανάμεσα στον Ρουί Βιτόρια και τη διοίκηση.

Δίχως να κρύβονται αυτή τη φορά τα πραγματικά προβλήματα κάτω απ’ το χαλάκι και κυρίως όχι από εκείνους που απέτυχαν ήδη παταγωδώς...