Εθνική ομάδα, ο απολογισμός: Το ταξίδι στη Ρίγα που έφερε επιστροφή στα μετάλλια

Η Ελλάδα και πάλι στο μπασκετικό προσκήνιο. Η Ελλάδα και πάλι στην ελίτ. Το Eurobasket 2025 πέρασε και οι στιγμές που αφήνει ήταν γλυκές και έντονες. Η Εθνική ομάδα έβαλε τέλος στην ανομβρία 16 ετών και το βράδυ της 14ης Σεπτεμβρίου φόρεσε το χάλκινο μετάλλιο στο στήθος, ακολουθώντας τα χνάρια του 1949, του 1987, του 1989, του 2005, του 2009. Σε αυτή τη συλλογή πλέον προστέθηκε ένα ακόμα, το οποίο περνάει στο Πάνθεον.

Ο Βασίλης Σπανούλης και οι παίκτες του προετοιμάστηκαν για μια μεγάλη μάχη σε Λεμεσό και Ρίγα. Τα έδωσαν όλα. Δεν άφησαν την κακή εμφάνιση και την βαριά ήττα από την Τουρκία να τους ρίξει στα τάρτατα και με μια κατάθεση ψυχής κόντρα στη Φινλανδία, στο τέλος πήραν αυτό για το οποίο πάλευαν όλα αυτά τα χρόνια. 

Παρακάτω ας δούμε έναν προς έναν τους παίκτες του Βασίλη Σπανούλη σε αυτό το Eurobasket:

Τάιλερ Ντόρσεϊ: Είχε καλές και κακές στιγμές στο φετινό Eurobasket. Είχε παιχνίδια στα οποία ήταν ασταμάτητος στην επίθεση, όπως με την Ισπανία και άλλα στα οποία ήταν άφαντος, όπως με Ισραήλ και Λιθουανία. Την πιο κρίσιμη ώρα και εκεί που κρινόταν το μετάλλιο ο Ντόρσεϊ φώναξε εμφατικά «παρών», δίνοντας πάρα πολλές λύσεις στην επίθεση με το αξιόπιστο περιφερειακό σουτ του. Ολοκλήρωσε το τουρνουά με 27 εύστοχα τρίποντα, 3 λιγότερα από τον Τσεντί Οσμάν (30) που ήταν στην κορυφή της λίστας.

Γιαννούλης Λαρεντζάκης: Δεν είχε πολύ χρόνο και μεγάλο ρόλο στο ροτέισιον του Βασίλη Σπανούλη. Στην τελική φάση αγωνίστηκε μόνο- στο παιχνίδι με την Τουρκία, χωρίς να καταφέρει να κάνει αισθητή την παρουσία του. Βγήκε μεν από το ροτέισιον, όμως και από τη στιγμή που ήταν στον πάγκο ζούσε τα παιχνίδια και στήριζε την ομάδα με τον τρόπο του.

Βασίλης Τολιόπουλος: Από τους παίκτες που ξεχώρισαν σε αυτό το Eurobasket. Ο Τολιόπουλος δεν είναι καθαρός πλέι μέικερ, όμως ανταποκρίθηκε στο ρόλο αυτό και έδωσε πολλές λύσεις στην δημιουργία. Υπήρχαν παιχνίδια που ζορίστηκε πολύ, όπως με την Τουρκία και την Ισπανία, όμως όταν η μπάλα έκαιγε έδινε λύσεις με τα τρίποντα. Από τους μεγάλους διακριθέντες αυτής της προσπάθειας.

Κώστας Σλούκας: Ηγετική φιγούρα μέσα στην ομάδα, αλλά και πάνω στο παρκέ. Ο Σλούκας ήξερε καλά πως αυτή ήταν μια από τις τελευταίες ευκαιρίες για μετάλλιο με την Εθνική και από την πρώτη μέρα ζούσε το τουρνουά με μεγάλη ένταση. Vocal παρουσία, που έβγαινε μπροστά στα δύσκολα, όπως συνηθίζει να κάνει όλα τα χρόνια. Από τους πυλώνες αυτής της Εθνικής, έκανε τη διαφορά με τη δημιουργία και το διάβασμα του παιχνιιδού, ενώ και στην επίθεση προσέφερε με το μακρινό σουτ. 

Παναγιώτης ΚαλαΪτζάκης: Ο αμυντικός εξολοθρευτής της Εθνικής στο τουρνουά δεν περιορίστηκε μόνο στη δράση στο πίσω κομμάτι του παρκέ. Έδειξε αυτοπεποίθηση και τσαμπουκά και δεν δίσταζε να εκτελεί εκείνος φάσεις που δημιουργούσε για τον εαυτό του, χτυπώντας κατά κύριο λόγο σε close out καταστάσεις. Πολύ θετικός, άκρως ουσιαστικός, κατέγραψε ακόμα μια σπουδαία στιγμή στην καριέρα του.

Κώστας Παπανικολάου: ΑΡΧΗΓΟΣ! Ο «Παπ» ήταν η καρδιά αυτής της ομάδας. Μέσα στα αποδυτήρια, έξω από αυτά, στο ζέσταμα, στο παιχνίδι, μετά το παιχνίδι. Έβγαινε μπροστά σε κάθε στιγμή, υπηρέτησε εξαιρετικά τον ρόλο του αρχηγού και ανταποκρίθηκε πλήρως. Σε μια συγκλονιστική παρουσία στην άμυνα, όπου πέρασε.... χειροπέδες σε Φοντέκιο, Μαμοκελασβίλι, Αλντάμα, ενώ και πάνω στον Μάρκανεν έκανε σπουδαία δουλειά. Ο Κώστας Παπανικολάου ήταν ο ορισμός του αρχηγού και μια φιγούρα που κάθε ομάδα θέλει να έχει στα αποδυτήριά της.

Δημήτρης Κατσίβελης: Ήταν 11ος-12ος παίκτης του ροτέισιον, όμως κάθε φορά που πατούσε παρκέ έδινε λύσεις και ήταν εκεί. Στον μικρό τελικό με αντίπαλο την Φινλανδία είχε ρόλο... καμικάζι, κάνοντας φάουλ για να δείξει πως η άμυνα της Εθνικής ρίχνει ξύλο. Εξ αρχής ο Σπανούλης τον προόριζε σε συγκεκριμένο ρόλο, στον οποίο εκείνος ανταποκρίθηκε και ήταν από τους θετικούς παίκτες του τουρνουά.

Αλέξανδρος Σαμοντούροβ: Η μεγάλη αποκάλυψη της Εθνικής. Ο «Σάμο» αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε μεγάλη διοργάνωση με την Εθνική Ανδρών, όμως μόνο άγχος και πίεση έδειξε. Σαν έτοιμος από καιρό ο νεαρός άσος άρπαξε από τα μαλλιά κάθε ευκαιρία που του έδωσε ο προπονητής του, στην άμυνα έκανε πάρα πολλά καλά πράγματα, ενώ και στην επίθεση δεν δίστασε να εκτελέσει και να δώσει λύσεις, με τους αντιπάλους του να μην τον περιμένουν. Παίκτης-παρακαταθήκη για τα επόμενα χρόνια της Εθνικής ομάδας.

Γιάννης Αντετοκούνμπο: Τα λόγια πραγματικά χάνουν την αξία τους για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Μόνο και μόνο που είπε πως αυτό το μετάλλιο, που δεν ήταν καν χρυσό, ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα της καριέρας του, αποτυπώνει τα πάντα. Στο πώς έζησε το τουρνουά, στο πώς αντιδρούσε σε κάθε αναποδιά, στο πόσο κυριαρχικός ήταν. Ο καλύτερος Γιάννης Αντετοκούνμπο που έχουμε δει με την Εθνική ομάδα. Έμοιαζε να είναι σε... αποστολή και αυτή ήρθε εις πέρας. Τεράστια υπόθεση για το ελληνικό μπάσκετ η παρουσία του, τεράστια υπόθεση για την Ελλάδα που αυτός ο άνθρωπος την διαφημίζει σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Και στον μικρό τελικό με τη Φινλανδία και εξαιρετικός πασέρ, έχοντας 6 ασίστ!

Κώστας Αντετοκούνμπο: Άφησε ικανοποιημένο τον Σπανούλη με την παρουσία του. Κάθε φορά που πατούσε παρκέ έδειχνε πως ήταν στο πνεύμα του αγώνα. Δεν απέφυγε κάποια χαζά φάουλ πάνω στην ένταση του 40λεπτου, όμως αμυντικά ήταν εξαιρετικός και η εμφάνισή του στον προημιτελικό με τη Λιθουανία ήταν κομβική για να φέρει η Εθνική το παιχνίδι στα μέτρα της.

Θανάσης Αντετοκούνμπο: Ο τέλειος συμπαίκτης! Για έναν παίκτη που έχει ακούσει τα πάντα, το ότι βρέθηκε στην 12άδα και μετέφερε το vibe του στο παρκέ και στην κερκίδα ήταν τεράστια υπόθεση. Ο Κώστας Παπανικολάου είναι η καρδιά της Εθνικής, ο Θανάσης Αντετοκούνμπο ήταν η ψυχή της. Μια έντονη παρουσία που δεν άφησε κανέναν να νιώθει νωθρός και πεσμένος. Μεγάλη υπόθεση η παρουσία του κι ας μην αποτυπώνεται σε αριθμούς και στατιστικά. Εκεί που έπρεπε ήταν παρών.

Ντίνος Μήτογλου: Η δική του παρουσία σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Μπήκε με το πόδι στο γκάζι στο φετινό καλοκαίρι, όντας ο πιο συνεπής σκόρερ της Εθνικής. Στην πορεία... χάθηκε, εξαφανίστηκε πλήρως σε αρκετά παιχνίδια και εμφανίστηκε την πιο κρίσιμη ώρα. Ο «Μήτο» έκανε ένα σπουδαίο ξέσπασμα με την Φινλανδία, δίνοντας 8 υπερπολύτιμους πόντους σε σημεία που η Εθνική είχε ανάγκη σκορ. Ξεκάθαρα μπορούσε να αποδώσει καλύτερα, οι απαιτήσεις γι αυτόν άλλωστε είναι πολύ υψηλές, ενώ τα επόμενα χρόνια θα είναι στυλοβάτης και ηγετική μορφή στο παρκέ για την Εθνική.