Για τον Διούδη η επιστροφή στον Άρη είναι μια υπόθεση καρδιάς

Για τον Σωκράτη Διούδη η επιστροφή στον Άρη ήταν κάτι που κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε. Για να είμαστε ειλικρινείς θα είχε συμβεί από το περασμένο καλοκαίρι, αλλά η πρόωρη δημοσιοποίηση του θέματος, χάλασε την επιστροφή του στην ομάδα της καρδιάς του. Στην ομάδα που ξεκίνησε από τα… μικράτα του, στην οποία ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά, έγινε γνωστός, έκανε δυο σημαντικές μεταγραφές (Μπριζ, Παναθηναϊκός), έπαιξε στην Εθνική Ομάδα. Σε ανύποπτη στιγμή είχε δηλώσει ότι: «Πιστεύω ότι το πεπρωμένο μου είναι να επιστρέψω στον Άρη κάποια στιγμή και να πετύχω κάτι με αυτή την ομάδα».

Για να επιστρέψει στον Άρη για 2η φορά, επέμενε ο ίδιος να λύσει το συμβόλαιό του με την Γκαζιαντέπσπορ, παρότι είχε εγγυημένη θέση βασικού και ένα συμβόλαιο που του απέφερε περισσότερα από 400.000 ευρώ το χρόνο. Περισσότερα δηλαδή από όσα θα εισπράξει τον Άρη. Και σίγουρα πολύ λιγότερα από το 1,1 εκ ευρώ που του προσέφερε η Τράκτορ Σάσι από το Ιράν για δυο χρόνια, στρώνοντας στα πόδια του… χρυσοποίκιλτο περσικό χαλί. Όταν μιλάει όμως η καρδιά και το συναίσθημα… τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα και στην συγκεκριμένη περίπτωση αποδεικνύεται ότι -ναι- δεν παίζουν ρόλο μόνο τα χρήματα.

Ίσως ο Διούδης να αισθάνεται ότι χρωστάει κάτι, γιατί το προηγούμενο πέρασμά του, τη σεζόν 2016-17, δεν συνοδεύτηκε και από την άνοδο στη Σούπερ Λιγκ, χωρίς φυσικά να φταίει αποκλειστικά αυτός. Τα χρόνια όμως πέρασαν, ο Άρης… άλλαξε πίστα, ο ίδιος ωρίμασε παίζοντας στον Παναθηναϊκό και στο εξωτερικό και έρχεται απόλυτα συνειδητοποιημένος για το τι θα συναντήσει αλλά και τις απαιτήσεις που υπάρχουν από αυτόν μετά την αποχώρηση του Κουέστα… στα παπούτσια του οποίου θα κληθεί να μπει. Και μόνο που δεν διστάζει να… συγκριθεί και να «αναμετρηθεί» με τον τερματοφύλακα- τοτέμ του Άρη τα τελευταία χρόνια, δείχνει την εμπιστοσύνη που έχει στον εαυτό του.

Εμπιστοσύνη που σφυρηλατήθηκε μέσα από δύσκολες καταστάσεις. Άλλωστε την ποδοσφαιρική του ενηλικίωση, η οποία έλαβε χώρα στον Άρη, δεν την λες και… ομαλή. Αναγκαστική ναι, αφού τη σεζόν 2012-13, ο Άρης «χτυπημένος» από οικονομικά προβλήματα και απαγόρευση μεταγραφών, δίνει χώρο στην πιτσιρικαρία από τη 2η ομάδα που είχε στεφθεί πρωταθλήτρια (Γιαννιώτας, Γιαννίτσης, Σουνάς, Αγγελούδης, Οικονομόπουλος). «Ο Άρης μου έδωσε αυτή την δυνατότητα και είμαι πραγματικά ευγνώμων για αυτό. Εγώ προσωπικά ωρίμασα γρήγορα ποδοσφαιρικά και μεγάλωσα απότομα. Ξαφνικά πήρα πολλές ευθύνες πάνω μου. Ήταν πολύ δύσκολη περίοδος δεν θα κρυφτώ, όμως με βοήθησε πολύ για την συνέχεια της καριέρας μου» έχει παραδεχτεί. Οι δυο δύσκολες πρώτες σεζόν της απότομης ποδοσφαιρικής ωρίμανσης, του δίνουν και ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων δυο γκολκίπερ που θα συναντήσει στον Άρη. Ο Διούδης ξέρει το βάρος της φανέλας που θα ξαναφορέσει και τουλάχιστον έχει τα ψυχικά αποθέματα να καθίσει κάτω από τα δοκάρια του Βικελίδης.

Στον Άρη θα συναντήσει τον «κολλητό» του Γιάννη Γιαννιώτα: «Με τον Γιάννη μεγαλώσαμε μαζί, είμαστε ίδια ηλικία, ήμασταν δωμάτιο από τις Ακαδημίες μέχρι την πρώτη ομάδα του Άρη, στις Εθνικές, πάνω από 17-18 χρόνια ήμασταν συγκάτοικοι». Οι δυο τους θα έχουν και ένα λόγο παραπάνω στα αποδυτήρια, γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα, την ανθρωπογεωγραφία του club.

Συνήθως οι επιστροφές, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, θυμίζουν… ξαναζεσταμένο φαΐ. Ο Σωκράτης Διούδης, θέλει όμως να του προσθέσει νοστιμιά και δεν το κρύβει, ότι ένας από τους βασικούς λόγους που πήρε την απόφαση να επιστρέψει είναι η επιθυμία του να πανηγυρίσει ένα τίτλο…