Η προετοιμασία και η μέτρηση γαλακτικού οξέος ενός χρυσού Ολυμπιονίκη πριν το Παγκόσμιο

Τέσσερις με πέντε εβδομάδες πριν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, οι αθλητές και οι κολυμβητές «μπαίνουν» στην τελική ευθεία. 

Οι προπονήσεις γίνονται πιο έντονες και συγκεκριμένες, όσο ο κολυμβητής εκτελεί το πρόγραμμά του με απώτερο σκοπό να φτάσει τις μετρήσεις του, στα επιθυμητά αποτελέσματα. 

Έτσι ο Ματ Ρίτσαρντς, μέσω ενός βίντεο στον προσωπικό του λογαριασμό στο YouTube, μας παίρνει μαζί του σε μια μέρα προετοιμασίας προς το Παγκόσμιο. Μαζί του έχει έναν από τους φυσιολόγους της κολύμβησης της Μ. Βρετανίας, ο οποίος εξηγεί αναλυτικά τη διαδικασία που ακολουθούν οι αθλητές.

Ο Βρετανός κολυμβητής έχει κατακτήσει δύο φορές το χρυσό μετάλλιο στα 4Χ200μ. ελεύθερο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 στο Τόκιο και του 2024 στο Παρίσι. Στους Αγώνες του Παρισιού εκτός του χρυσού, κατέκτησε και το ασημένιο μετάλλιο στα 200μ. ελεύθερο. 

Ο 22χρονος από το 2020 μέχρι και σήμερα έχει κατακτήσει 8 χρυσά μετάλλια, 5 ασημένια και 4 χάλκινα σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια Πρωταθλήματα και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.

Ποιες είναι αυτές οι μετρήσεις και σε τι οφελούν;

Μέσα από την εκπόνηση του προγράμματος, ο αθλητής λαμβάνει μετρήσεις για το Anaerobic και το Aerobic Capacity μέσω της κύριας μέτρησης, η οποία είναι το γαλακτικό οξύ. Αυτό βοηθά την ομάδα του κολυμβητή και τον προπονητή να διαπιστώσουν τι ακριβώς χρειάζεται να κάνει ο ίδιος για τις επόμενες εβδομάδες μέχρι τους αγώνες. 

VLA Capacity - Anaerobic Capacity - Αναερόβια Ικανότητα: Η ικανότητα του σώματος να παράγει ενέργεια για σύντομη, υψηλής έντασης άσκηση χωρίς τη χρήση οξυγόνου.

VO2 Capacity - Aerobic Capacity - Αερόβια Ικανότητα: Η μέγιστη ποσότητα οξυγόνου που μπορεί να χρησιμοποιήσει το σώμα κατά τη διάρκεια της έντονης άσκησης.

Συγκεκριμένα ο κολυμβητής ξεκινάει το πρόγραμμα στο οποίο η σωματική δραστηριότητα εκτελείται σε επίπεδο έντασης κάτω από το μέγιστο που είναι ικανό να φτάσει το άτομο. Η δραστηριότητα ξεκινάει από τα 400μ και φτάνει έως και τα 100μ. Μέσω αυτών των ασκήσεων λαμβάνονται τα ποσοστά του γαλακτικού οξέως, τα οποία μπαίνουν σε έναν αλγόριθμο και αναλύεται η αναερόβια και αερόβια ικανότητα του κολυμβητή.

Μέσω αυτών, η ομάδα λαμβάνει πληροφορίες για τα δυνατά αλλά και τα αδύνατα σημεία του αθλητή κι έτσι δημιουργείται ο πιο κατάλληλος κι εξατομικευμένος τύπος προπόνησης.  

Τα αποτελέσματα αυτά στέλνονται στην ομάδα του κολυμβητή και από εκεί περιμένουν τα αποτελέσματα και τους αριθμούς όλων των μετρήσεων, εκ των οποίων οι δύο θα ληφθούν σοβαρά υπόψη κι αυτές είναι όπως προαναφέρθηκαν, η VO2 Capacity και η VLA Capacity. 

Τι είναι το γαλακτικό οξύ;

Είναι μια οργανική ένωση και παράγεται φυσικά αλλά και βιομηχανικά στο σώμα. Το γαλακτικό οξύ παράγεται στο σώμα κατά τη διάσπαση της γλυκόζης χωρίς παρουσία οξυγόνου, η διαδικασία ονομάζεται αναερόβια γλυκόλυση και συνήθως συμβαίνει κατά την έντονη άσκηση, όταν οι μύες δεν λαμβάνουν αρκετό οξυγόνο και χρειάζονται πολλή ενέργεια άμεσα. 

Οι μύες επηρεάζονται καθώς όταν το γαλακτικό οξύ συσσωρεύεται, χάνεται η ικανότητα σύσπασης. Αυτό προκαλεί και τη μειωμένη απόδοση των αθλητών. Το γαλακτικό απομακρύνεται από το αίμα όταν σταματάει η άσκηση και μετατρέπεται ξανά σε ενέργεια στο συκώτι.

Πώς γίνεται η μέτρηση του γαλακτικού οξέος στην κολύμβηση;

Η μέτρηση αυτή γίνεται μέσω ενός μικρού «τσιμπήματος» με μια βελόνα στο αυτί του αθλητή. Από εκεί συλλέγεται το αίμα του, το οποίο τοποθετείται στη συσκευή και ανιχνεύεται το ποσοστό του γαλακτικού οξέος στο αίμα. 

Η μέτρηση γίνεται αρχικά, μετά το ζέσταμα στην πισίνα, δηλαδή μετά τις αρχικές ασκήσεις πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα της προπόνησης. Στη συνέχεια ο κολυμβητής ξεκινάει κάνοντας μια κούρσα 400μ. κι εκεί η μέτρηση γίνεται ξανά. 

Στο συγκεκριμένο βίντεο του Ρίτσαρντς παρατηρείται ότι το γαλακτικό του δεν είναι ανάμεσα στα επίπεδα που χρειάζεται και ο μόνος τρόπος για να φτάσει εκεί, είναι να επαναλάβει την άσκηση των 400μ άλλες τρεις φορές, συνεχίζοντας μετά στα 200μ έως ότου εμφανιστούν τα επιθυμητά επίπεδα. 

Συνήθως οι τιμές φτάνουν τα επιθυμητά ποσοστά μετά τα 400μΧ3, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση του Ρίτσαρντς, όπως προαναφέρεται, χρειάστηκε παραπάνω άσκηση.

Στη συνέχεια, έχοντας φτάσει τα επίπεδα κι έχοντας εκπονήσει τα 400μ και τα 200μ φτάνοντας τα όρια. Στη συνέχεια κάθε άσκηση πέφτει σε μέτρα αλλά αυξάνεται σταδιακά σε ένταση. Συνεπώς, ο κολυμβητής ξεκινά να κάνει τα 150μ. με στόχο να τερματίσει σε λιγότερο χρόνο.

Εφόσον ο αθλητής κάνει το πρόγραμμα και τα ποσοστά παραμένουν στα επιθυμητά ποσοστά, το τεστ του γαλακτικού φτάνει στο τέλος του.

Δείτε το βίντεο του Ματ Ρίτσαρντς