Ιστορική ευθύνη να μπει τέλος στη διχόνοια για τη Νέα Τούμπα

Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε μια από τις πιο καθοριστικές καμπές της σύγχρονης ιστορίας του. Όμως, αντί το ενδιαφέρον να στρέφεται αποκλειστικά στους κρίσιμους αγώνες με τη Βόλφσμπεργκερ για τα προκριματικά του Europa League, η επικαιρότητα μονοπωλείται από εξωαγωνιστικές εξελίξεις, με κορυφαία το ζήτημα της νέας Τούμπας.
Η υπόθεση του νέου γηπέδου είναι τεράστια και αναμφισβήτητα κρίσιμη για το μέλλον του συλλόγου. Ωστόσο, είναι επίσης ένα θέμα που έχει προκαλέσει έντονο διχασμό. Οι απόψεις ποικίλλουν, και είναι φυσιολογικό: πρόκειται για ένα έργο που αφορά όχι μόνο την κατασκευή ενός σταδίου, αλλά και τη φιλοσοφία, την ιδιοκτησία και τον έλεγχο της επόμενης μέρας του ΠΑΟΚ. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως κανείς, δεν έχει πλήρη εικόνα των δεδομένων. Η πληροφόρηση είναι αποσπασματική, οι θέσεις των πλευρών δεν έχουν παρουσιαστεί ξεκάθαρα και το παρασκήνιο μεταξύ Ιβάν Σαββίδη και Αριστοτέλη Μυστακίδη τροφοδοτεί περισσότερο το θολό τοπίο, παρά δίνει απαντήσεις. Ο Ιβάν Σαββίδης επανεμφανίστηκε έπειτα από έξι χρόνια και αυτό, μόλις μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος από την πλευρά Μυστακίδη. Παράλληλα, από τα συρτάρια της ΠΑΕ, επαναφέρθηκαν τα κρυμμένα σχέδια της νέας Τούμπας, τα οποία για τρία χρόνια είχαν ξεχαστεί.
Όλο το προηγούμενο διάστημα, η απουσία του ισχυρού άνδρα της ΠΑΕ γεννούσε ερωτήματα που έμεναν αναπάντητα: Γιατί δεν εμφανίζεται; Γιατί τα έργα έχουν κολλήσει; Όμως μπροστά σε όλα όσα έχει πετύχει και ακόμη, καταφέρνει οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ τον στήριζαν και τον στηρίζουν. Άλλωστε θα ήταν αχαριστία οτιδήποτε άλλο. Διότι η πραγματικότητα είναι πως ο Σαββίδης άλλαξε την ιστορία του ΠΑΟΚ. Οδήγησε τον σύλλογο στην κορυφή, προσέφερε ανεπανάληπτες χαρές και κέρδισε δικαίως την υποστήριξη του κόσμου. Ευεργέτησε τον ΠΑΟΚ. Τα τελευταία χρόνια, η στασιμότητα σε έργα και ενίσχυση έχει δημιουργήσει μια νέα συνθήκη αμφισβήτησης, ειδικά τη στιγμή που ο Ολυμπιακός φαίνεται να ανεβαίνει επίπεδα. Ωστόσο η ομάδα, μόλις πριν δύο χρόνια κατέκτησε πρωτάθλημα, είναι πλέον από τις κορυφαίες της χώρας και κάνει ευρωπαϊκές πορείες. Τα χρήματα που πέφτουν στις ακαδημίες είναι πολλά και φέρνουν αποτελέσματα. Άπαντες είναι πληρωμένοι και μιλάμε πλέον για μία ισχυρή και πλούσια ΠΑΕ.
Η πρόταση λοιπόν του Αριστοτέλη Μυστακίδη παρά τις όποιες καθυστερήσεις της ΠΑΕ έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Άλλωστε το να θέλει να κατασκευάσει κάποιος το νέο γήπεδο χωρίς να έχει την ιδιοκτησία της ΠΑΕ, δημιουργεί σύνθετα πρακτικά και στρατηγικά ερωτήματα. Απόδειξη ότι δεν υπάρχει ουσιαστική απάντηση στην ερώτηση τι θα γίνει εάν ο Μυστακίδης κάνει το γήπεδο αλλά ο Σαββίδης πάει αλλού την ομάδα να παίξει.
Επίσης είναι δύσκολο να πειστεί ο κόσμος ότι η πρόθεση περιορίζεται μόνο στο γήπεδο. Βέβαια ποιος επιχειρηματίας που ασχολείται με μία ομάδα την αποκτάει χωρίς να θέλει να έχει και κέρδος λόγω της στήριξης του κόσμου της;
Το ερώτημα επίσης είναι γιατί ο Μυστακίδης δεν εμφανίστηκε ανοιχτά, δεν μίλησε με τον κόσμο, δεν εξήγησε τη θέση του δημοσίως, δεν επικοινώνησε περισσότερο με τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η διαφάνεια είναι το μόνο αντίδοτο στη δυσπιστία. Ειδικά από τη στιγμή όπου δεν τίθεται θέμα σύγκρισης στο μυαλό των φίλων του ΠΑΟΚ καθώς για τον Ιβάν Σαββίδη υπάρχει γνώση για το ποιος είναι, τι έχει καταφέρει και τι όχι, ενώ για τον Μυστακίδη υπάρχει η ανησυχία του άγνωστου, ανεξάρτητα της δεδομένης μεγάλης οικονομικής δύναμης του.
Ο ΑΣ ΠΑΟΚ, ο οποίος έχει την ιδιοκτησία της Τούμπας, κρατάει στα χέρια του τη σκακιέρα. Η στάση του μέχρι σήμερα, έχει γεννήσει ερωτήματα και η επικείμενη συνέντευξη Τύπου αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον. Βέβαια δέχτηκε πολύ μεγάλη πίεση και επίθεση και δικαιολογείται ως ένα σημείο το κενό ενημέρωσης. Οφείλει λοιπόν και ο ΑΣ, να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις και να αποδείξει ότι λειτουργεί με μόνο γνώμονα το καλό του συλλόγου, όχι τις εσωτερικές ισορροπίες ή προσωπικές στρατηγικές όπως άλλωστε και όλοι οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι.
Στο μεταξύ σε λίγες μέρες (την Πέμπτη) η ποδοσφαιρική ομάδα παίζει ευρωπαϊκό αγώνα και μένει να φανεί αν όλα αυτά την επηρεάσουν. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο εχέγγυο σταθερότητας αυτή την περίοδο. Γνωρίζει την ομάδα, τα αποδυτήρια και τον οργανισμό όσο λίγοι. Σε μια τόσο ευαίσθητη συγκυρία, είναι ευλογία για τον ΠΑΟΚ να έχει έναν προπονητή που μπορεί να απομονώσει το ποδοσφαιρικό τμήμα από τον εξωτερικό θόρυβο.
Η αναμέτρηση της Πέμπτης απέναντι στην αυστριακή Βόλφσμπεργκερ δεν είναι απλώς ένα προκριματικό ματς: είναι το ματς που μπορεί να επαναφέρει την ηρεμία και να επανακατευθύνει την κουβέντα στο γήπεδο, εκεί που πρέπει να βρίσκεται.
Πρέπει να προχωρήσουν όλοι λοιπόν με γνώμονα τον ΠΑΟΚ, όχι τα πρόσωπα. Ο ΠΑΟΚ είναι πολύ μεγαλύτερος από τον Ιβάν, τον Μυστακίδη, τον Ερασιτέχνη ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο. Αν όλοι λειτουργούσαν με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του συλλόγου και όχι την προσωπική προβολή ή τον έλεγχο, τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά. Ο κόσμος του δικεφάλου πρέπει να παραμείνει ενωμένος. Η ιστορία του συλλόγου έχει αποδείξει ότι όταν η οικογένεια του λειτουργεί συσπειρωμένη, κανένα εμπόδιο δεν είναι ανυπέρβλητο. Και αυτός ο κανόνας ισχύει και σήμερα.