Μα ποια είναι αυτή η Καϊράτ; Η ομάδα που ταξιδεύει χιλιάδες χιλιόμετρα για να παίξει στα «αστέρια»

Η Καϊράτ Αλμάτι κατάφερε το σχεδόν... ακατόρθωτο, απέκλεισε στη Σέλτικ στη διαδικασία των πέναλτι, έπειτα από το τελικό 0-0, και πήρε την πολυπόθητη πρόκριση στην League Phase του Champions League για πρώτη φορά στην ιστορία της

Με αυτό τον τρόπο, έγινε και η δεύτερη ομάδα που προκρίνεται σε τελική φάση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, έπειτα από την Αστάνα. Τότε η Αστάνα είχε βρεθεί στον ίδιο όμιλο με Ατλέτικο Μαδρίτης, Μπενφίκα και Γαλατάσαραϊ, διανύοντας συνολικά 30.600 χιλιόμετρα στα εκτός έδρας παιχνίδια της! Η Καϊράτ από την πλευρά της, εξασφάλισε την παρθενική της συμμετοχή της στα «αστέρια», ξεπερνώντας τέσσερις προκριματικούς γύρους και αποκλείοντας κατά σειρά: Ολίμπια Λιουμπλιάνας, Κουόπιον Παλοσέουρα, Σλόβαν Μπρατισλάβας
και τέλος την Σέλτικ.

Γιατί οι ομάδες του Καζακστάν παίζουν στην Ευρώπη;

Η γεωγραφική θέση είναι καθοριστική. Η Καϊράτ βρίσκεται ακόμη ανατολικότερα από την Αστάνα, πολύ κοντά στα σύνορα με την Κίνα. Αν η Καϊράτ κληρωθεί με την Σπόρτινγκ ή τη Μπενφίκα, η εκτός έδρας αναμέτρηση θα σημαίνει ταξίδι 6.135 χιλιομέτρων σε κάθε διαδρομή. Το Καζακστάν εντάχθηκε στην UEFA το 2002, αφού περίπου το 10-15% της έκτασής του βρίσκεται γεωγραφικά στην Ευρώπη. Μαζί με το Ισραήλ, είναι οι μόνες χώρες που προέρχονται από άλλη συνομοσπονδία (AFC).

Εκτός του Καζακστάν, υπάρχουν ακόμη έξι διασυνοριακές χώρες που μπορούν να ανήκουν είτε στην UEFA είτε στην AFC λόγω γεωγραφίας. Ο λόγος για τις Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Κύπρο, Γεωργία, Ρωσία και Τουρκία.

Η Καϊράτ αποτελεί έναν κολασμένο αντίπαλο, περισσότερο για μη αθλητικούς παρά για ποδοσφαιρικούς λόγους. Αυτό όμως που αξίζει να σταθεί κάποιος είναι πως το ποδόσφαιρο στο Καζακστάν δεν μοιάζει με κανένα άλλο στην Ευρώπη. Η γεωγραφία και οι ακραίες κλιματολογικές συνθήκες της αχανούς χώρας έχουν διαμορφώσει ένα πρωτάθλημα με μοναδικά χαρακτηριστικά αλλά και ιδιαίτερες προκλήσεις.

Μπάλα μόνο καλοκαίρι

Το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας καλύπτεται από χιόνι για σχεδόν πέντε μήνες τον χρόνο. Γι’ αυτό και το πρωτάθλημα δεν θα μπορούσε να διεξάγεται τον χειμώνα, όπως στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά το καλοκαίρι. Ωστόσο, ακόμη και τότε, οι δυσκολίες παραμένουν. Οι θερμοκρασίες σε ορισμένες περιοχές μπορεί να φτάσουν έως και τους 50 βαθμούς Κελσίου, κάτι που καθιστά τα παιχνίδια δοκιμασία για τους ποδοσφαιριστές.

Παρά τις αντιξοότητες, η Premier League του Καζακστάν είναι από τις πιο ανταγωνιστικές διοργανώσεις υπό την αιγίδα της UEFA. Το αποδεικνύουν οι αριθμοί άλλωστε, μιας και τα τελευταία τέσσερα χρόνια τέσσερις διαφορετικοί σύλλογοι κατέκτησαν τον τίτλο – Τόμπολ, Αστάνα, Ορνταμπασί και Καϊράτ. Η ισορροπία δυνάμεων στο ποδόσφαιρο της χώρας είναι τέτοια που κρατά το ενδιαφέρον ζωντανό κάθε σεζόν. Στην τρέχουσα περίοδο, η μάχη για την κορυφή είναι πιο «καυτή» από ποτέ, με Καϊράτ, Αστάνα και Τόμπολ να χωρίζονται από μόλις έναν βαθμό.

Από τις προκλήσεις του καζακικού ποδοσφαίρου δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι αποστάσεις. Η χώρα είναι τεράστια και αυτό αποτυπώνεται στο πρόγραμμα των ομάδων: το πιο μακρινό εκτός έδρας ταξίδι σε πρωτάθλημα UEFA (χωρίς να υπολογίζεται η Ρωσία) καταγράφεται εδώ. Συγκεκριμένα, 2.103 χιλιόμετρα χωρίζουν την Ατιράου στη θάλασσα της Κασπίας από την Γελιμάι, στα ανατολικά. Αν συνυπολογιστεί και η Ρωσία, η κορυφαία «εξτρεμιστική» διαδρομή αφορά το ζευγάρι Ζενίτ  – Ντιναμό Μαχατσκάλα, απόσταση 2.430 χιλιομέτρων.

Τέλος, υπάρχει και μια πιο… ρομαντική πλευρά σε αυτές τις αποστάσεις. Το ταξίδι από την Άκτομπε, στα βορειοδυτικά, μέχρι την Αλμάτι, στα νοτιοανατολικά, ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό τη διαδρομή του Δρόμου του Μεταξιού, της αρχαίας εμπορικής αρτηρίας που ένωνε την Κίνα με τη Δύση. Μια ποδοσφαιρική «εκδρομή» που ξεπερνά τα 2.000 χιλιόμετρα και θυμίζει περισσότερο περιπέτεια ζωής παρά μια απλή εκτός έδρας αναμέτρηση.