Η MVP Σάντα στο Athletiko: «Να καταλήξουμε στην κορυφή του κόσμου - Δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε»

Η Εθνική Ελλάδος γράφει ιστορία, προκρίθηκε για δεύτερη φορά στην ιστορία της σε τελικό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου.

Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα επικράτησε με 14-10 των ΗΠΑ και την Τετάρτη 23/07 θα διεκδικήσει το χρυσό μετάλλιο, για να «αγγίξει» την κορυφή του κόσμου, για πρώτη φορά μετά το 2011. 

Η Στεφανία Σάντα αναδείχθηκε MVP του ημιτελικού με τρία γκολ σε μια εξαιρετική εμφάνιση και μάλιστα στην πρώτη της συμμετοχή στη διοργάνωση.

Η διεθνής παίκτρια της γαλανόλευκης και του Ολυμπιακού μίλησε στο Athletiko, για τα συναισθήματά της, την πρόκριση και το χρυσό μετάλλιο στα 21 της. 

Η συνέντευξη της Σάντα στο Athletiko

Για την πρόκριση στον τελικό στην πρώτη της συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα:

«Δεν είναι τυχαίο. Πάντα όταν πηγαίνω σε διοργάνωση με τις γυναίκες, πάντα παίρνουμε μετάλλιο. Αυτή τη φορά θα είναι καλύτερο. Τα συναισθήματα αυτή τη στιγμή είναι αμέτρητα. Παίξαμε με πάθος από το πρώτο δευτερόλεπτο. Μπήκαμε στο παιχνίδι "σκυλιασμένες". Το θέλαμε πάρα πολύ να κερδίσουμε. Ξέραμε τις ικανότητές μας για αυτό το παιχνίδι. Παλέψαμε σε κάθε άμυνα και κάθε επίθεση. Παίξαμε πάρα πολύ έξυπνα, κυρίως στην επίθεση. Στην αρχή είχαμε λίγο άγχος, μετά το ισορροπήσαμε. Βρήκαμε την έξτρα πάσα που χρειαζόμασταν στην αρχή που χάσαμε μερικά σουτ. Παραμείναμε ψύχραιμες, ειδικά στο τέταρτο οκτάλεπτο, παίξαμε πάρα πολύ καλή άμυνα και βρήκαμε και λύση στην επίθεση. Κάτι που με την Αυστραλία σταματήσαμε να παίζουμε στην επίθεση και επικεντρωθήκαμε στην άμυνα. Σήμερα τα δώσαμε όλα. Πιστεύω αυτή η ομάδα έχει την ικανότητα να το πάει ένα βήμα παραπάνω και να καταλήξουμε στην κορυφή του κόσμου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κι όχι μόνο στο Παγκόσμιο Κύπελλο».

Για την κατάκτηση του χρυσού:

«Δεν ξέρω πως να το περιγράψω το τι θα σημαίνει αυτό για μένα. Το τελευταίο χρυσό σε Παγκόσμιο ήταν το 2011, πριν από 14 χρόνια, που εγώ οριακά δεν είχα παίξει καν πρωτάθλημα. Ήμουν επτά χρονών, δεν είχα παίξει καν πρωτάθλημα σε εκείνη την ηλικία. Τα συναισθήματα σίγουρα θα είναι αμέτρητα αλλά πρέπει να παραμείνουμε συγκεντρωμένες στο πλάνο του προπονητή. Να ξεχάσουμε αυτό το παιχνίδι, όσο δύσκολο και να είναι, με την καλή έννοια. Να συγκεντρωθούμε, να δούμε ποιον αντίπαλο θα έχουμε από το επόμενο ματς. Αν κολλήσουμε στο πλάνο του προπονητή δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε».