Πέρα από τα όρια του χρόνου

Δεν είναι απλά ποδοσφαιριστής. Είναι αυτός που έκανε τα πρώτα του βήματα στα χώματα της Λισαβόνας, και από εκεί, μέσα από τα βάσανα, τις θυσίες και τις ατελείωτες ώρες προπόνησης, ανέβηκε στην κορυφή του κόσμου. Είναι κάτι παραπάνω από ποιότητα, είναι μια άγρια δίψα για νίκη, μια ανάγκη να δείξει στον κόσμο ότι, ακόμη και οι μεγαλύτεροι φόβοι του δεν μπορούν να τον νικήσουν.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο έβαλε τα κλάματα καθώς κατακτούσε το τρίτο τρόπαιό του με την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας. Και μπορεί να είχε βγει από τον αγωνιστικό χώρο στο 88ο λεπτό, να μην ήταν μέσα στην παράταση και στα πέναλτι κόντρα στην Ισπανία, αλλά την δουλειά του την είχε κάνει και με το παραπάνω.

Ο αρχηγός της Πορτογαλίας έκανε το 2-2 στο 61ο λεπτό με ένα σουτ από κοντινή απόσταση. Αυτό ήταν το 138ο διεθνές γκολ του, διευρύνοντας το δικό του ρεκόρ.

Και ήταν το όγδοο σε εννέα αγώνες του Nations League αυτή τη σεζόν, μένοντας πίσω μόνο από τον Σουηδό Βίκτορ Γκιόκερες.

Καθόλου άσχημα για έναν 40χρονο που έχει περάσει τα τελευταία δυόμισι χρόνια στο πρωτάθλημα της Σαουδικής Αραβίας.

«Το να νικάς για την Πορτογαλία είναι πάντα ξεχωριστό. Έχω πολλούς τίτλους με συλλόγους, αλλά τίποτα δεν είναι καλύτερο από το να νικάς για την Πορτογαλία. Είναι δάκρυα χαράς ​​Είναι καθήκον που έχει εκπληρωθεί και πολλή χαρά» είπε μετά τον τελικό της «Allianz Arena».

Στα 40 του χρόνια ο Κριστιάνο είναι το παράδειγμα του ανθρώπου που, ανεξαρτήτως της σωματικής φθοράς, συνεχίζει να προχωρά, να σπάει τα όρια, να αναγεννάται.

Ο χρόνος, αμείλικτος για όλους, φαίνεται να απομακρύνεται από τον Ρονάλντο, σαν να τον προσπερνά, αδύναμος να τον φτάσει. Στη ζωή του, ο χρόνος δεν είναι παρά μια πρόκληση, μια υπέρβαση της ανθρώπινης φύσης, άρνηση παραίτησης. Ο Κριστιάνο με την ατελείωτη πειθαρχία του, αντιμετωπίζει το σώμα του σαν ένα έργο τέχνης, σμιλεύοντας το με κάθε προπόνηση, με κάθε ακούραστο βήμα, με κάθε προσαρμογή. Αρνείται να υποταχθεί στον χρόνο, αποφασισμένος να κάνει ό,τι μπορεί, όσο μπορεί για να κρατήσει την φθορά μακριά του.

Κάθε παιχνίδι, κάθε γκολ, κάθε φάση είναι για τον Ρονάλντο μια προσωπική αναμέτρηση με τον εαυτό του. Όσα και αν έχει κατακτήσει, δεν έχει πει «φτάνει». Ακόμα και όταν οι άλλοι γύρω του πιστεύουν ότι η στιγμή της αποχώρησης έχει φτάσει.

Η απόφασή του να μετακομίσει στη Σαουδική Αραβία αρχικά χλευάστηκε από πολλούς. Aντί, όμως, να σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους για τον Ρονάλντο, ήταν απλώς η αρχή ενός νέου κεφαλαίου στην καριέρα του. Η επιλογή αυτή, αν και θεωρήθηκε από πολλούς ως μια απόφαση για οικονομικούς λόγους, έφερε νέες προκλήσεις, καθώς ο Πορτογάλος αναγκάστηκε να προσαρμοστεί σε έναν νέο τρόπο ζωής και ένα διαφορετικό επίπεδο ανταγωνισμού.

Στην πορεία αποδείχθηκε ότι ο Πορτογάλος ήταν απλά πρωτοπόρος καθώς άνοιξε έναν δρόμο και για άλλους ποδοσφαιριστές, πολλοί εκ των οποίων αρκετά νεότεροί του. Ήταν για τον ίδιο μια νέα πρόκληση, για να δείξει ότι ακόμα αντέχει, ότι ακόμα πιστεύει, ότι ακόμα έχει την φωτιά μέσα του.

Αλλά πέρα από τα στατιστικά και τα γκολ, ο Ρονάλντο είναι κάτι πιο πολύτιμο. Είναι το παράδειγμα του αθλητή που υπερβαίνει τα όρια της φθοράς του σώματος, που αγκαλιάζει την αθανασία της ψυχής του. Οι νέοι ποδοσφαιριστές θα τον κοιτούν πάντα ως πρότυπο, όχι μόνο για τις απίστευτες του ικανότητες, αλλά και για το πώς διατηρεί τη μαγεία του παιχνιδιού ζωντανή μέσα του. Δεν είναι μόνο οι τίτλοι που τον καθιστούν θρύλο – είναι το αδιάκοπο πάθος, η αφοσίωση στον εαυτό του, η αέναη προσπάθεια για περισσότερα. Είναι η επιθυμία να μείνει, να δημιουργήσει, να αφήσει το σημάδι του στον κόσμο.

Στα 40 του δείχνει ότι τελικά πραγματική δύναμη δεν είναι αυτή του σώματος, αλλά του πνεύματος που αρνείται να παραιτηθεί, που απορρίπτει την ήττα και διεκδικεί πάντα τη νίκη. Ίσως, επειδή η αληθινή αθανασία δεν βρίσκεται στους αριθμούς και στα ρεκόρ, αλλά στην καρδιά που συνεχίζει να χτυπά, στην ακατάβλητη ψυχή που αρνείται να τα παρατήσει, που πάντα «πεινασμένη» διεκδικεί όλο και πιο πολλά.

Η καριέρα του είναι ήδη σφραγισμένη με τίτλους, ρεκόρ και επιτυχίες. Από τις μέρες του στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας μέχρι τη Ρεάλ Μαδρίτης, την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Γιουβέντους, η παρουσία του στο ποδόσφαιρο υπήρξε πάντα ξεχωριστή. Το όνομά του παραμένει στη κορυφή, αποδεικνύοντας ότι τα όρια είναι για εκείνους που τα βάζουν, και όχι για εκείνους που ζουν για την υπέρβαση.

Ό,τι κι αν συμβεί από εδώ και πέρα, το όνομα Κριστιάνο Ρονάλντο είναι γραμμένο στην ιστορία με γράμματα χρυσά, καθώς το ποδοσφαιρικό του άγγιγμα συνεχίζει να επηρεάζει και να εμπνέει νέες γενιές.

Ο Κριστιάνο δεν γερνάει... Απλά αναγεννάται...