Συγκλονίζει ο προπονητής της Παλαιστίνης: «Είμαστε η φωνή του λαού μας - Κάθε αγώνας μας είναι για την ελευθερία»

Η θέση του προπονητή στην εθνική ομάδα της Παλαιστίνης αποτελεί την «πιο δύσκολη δουλεία στο κόσμο του ποδοσφαίρου», σύμφωνα με τον Ιχάμπ Αμπού Τζάζαρ, τον ομοσπονδιακό τεχνικό της ομάδας ανδρών. Οι παίκτες του, προσπαθούν καθημερινά να τα βάλουν με το «τέρας» του πολέμου, θέλοντας να δώσουν λίγη χαρά στους συνανθρώπους τους.

«Ξέρεις τι φοβόμαστε περισσότερο; Τα κινητά μας. Μόλις επιστρέφουμε στα αποδυτήρια, δυσκολευόμαστε να ελέγξουμε τις ειδοποιήσεις μας. Εκείνη η ειδοποίηση, που πλέον είναι καθημερινό φαινόμενο για εκατομμύρια ανθρώπους, έχει γίνει πηγή άγχους: μπορεί να μας ενημερώνει ότι ένας φίλος ή συγγενής έχει πεθάνει», δήλωσε αρχικά στην συνέντευξη που παραχώρησε στην «Gazzetta dello Sport».

O Aμπού Τζάζαρ ανέλαβε τις τύχες της εθνικής ομάδας της χώρας της Μέσης Ανατολής στις 3 Δεκεμβρίου του 2024, ενώ τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, η ομάδα του έφτασε... μερικά δευτερόλεπτα να διεκδικήσει την πρόκριση της στο Μουντιάλ απέναντι στο Ομάν. Στην συνέντευξη μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στο πως είναι να παίζεις μακριά από την έδρα σου, την κατάσταση του αθλητισμού στην χώρα, αλλά και το αν δέχτηκε ποτέ πιέσεις από πολιτικά πρόσωπα.

Αναλυτικά μερικά από όσα δήλωσε στην συνέντευξη του:

Έξι χρόνια μακριά από το σπίτι, ενώ ο πόλεμος μαίνεται. Τι σημαίνει αυτό: «Νιώθεις άδειος, απομονωμένος, σαν να λείπει ένα κομμάτι σου και δεν ξέρεις πότε, ή αν, θα σου επιστραφεί. Γεννήθηκα στη Ράφα, στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας. Σήμερα, είναι μια πόλη που σχεδόν δεν υπάρχει πια· έχει ισοπεδωθεί».

Ποια είναι η αθλητική κατάσταση στην Παλαιστίνη: «Ο αθλητισμός δεν υπάρχει πια εδώ. Παράλυτος από τους θανάτους, τις συλλήψεις, τα μπλόκα και τα συντρίμμια. Περισσότερες από 280 αθλητικές εγκαταστάσεις έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν ισοπεδωθεί. Ορισμένες εγκαταστάσεις έχουν χρησιμοποιηθεί ως κέντρα κράτησης για την ανάκριση κρατουμένων. Το πρωτάθλημα έχει ανασταλεί για τρία χρόνια και δεν υπάρχουν αγώνες για νέους. Ο αριθμός των θανάτων που σχετίζονται με τον αθλητισμό είναι 774: ανάμεσά τους παίκτες, μέλη ομοσπονδιών και άλλοι. Όταν πρέπει να κάνω κλήσεις, αντλώ παίκτες από το εξωτερικό ή από ελεύθερους παίκτες που προπονούνται σε άλλες χώρες».

Τον Ιούνιο, η Παλαιστίνη πλησίασε σε μια εντυπωσιακή πρόκριση στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τι θα σήμαινε αυτό: «Ήμασταν μια ανάσα μακριά από την ιστορία. Το γκολ του Ομάν στο 97ο λεπτό μας γονάτισε, αλλά για λίγες στιγμές φέραμε χαρά στις καρδιές του κόσμου. Τους “αποσπάσαμε” από τον τρόμο. Τον Μάρτιο, όταν νικήσαμε το Ιράκ για πρώτη φορά σε προκριματικό αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου, λάβαμε βίντεο από τη Γάζα με οικογένειες που μάζευαν τα τελευταία τους χρήματα για να αγοράσουν καύσιμα για τις γεννήτριες τους και να δουν τον αγώνα. Αυτές οι εικόνες ήταν υπενθύμιση του βάρους που κουβαλάμε. Η περηφάνια να εκπροσωπείς ένα πληγωμένο έθνος που αρνείται να τα παρατήσει».

Πόση πολιτική πίεση έχετε δεχτεί όλα αυτά τα χρόνια: «Μεγάλη πίεση, αλλά ποτέ δεν σκεφτήκαμε να τα παρατήσουμε. Έχω χάσει περισσότερους από 250 ανθρώπους, ανάμεσά τους οικογένεια, συνεργάτες και φίλους, αλλά εξακολουθούν να είναι εδώ. Όπως και οι παίκτες μου. Όμως λίγες άλλες ιστορίες με έχουν επηρεάσει όσο ο θάνατος του Χάνι Αλ-Μασντάρ, του βοηθού μου».