Αλμέιδα: «Ενιωσα αυτόν τον σκοτεινό πόνο μέσα μου όταν σταμάτησα να παίζω»

Πριν από μερικές ημέρες, η Μπαρτσελόνα υπέστη μία βαριά ήττα με 4-1 από τη Σεβίλλη του Ματίας Αλμέιδα στο «Σαντσεθ Πιθχουάν», αντιμετωπίζοντας μία ομάδα που συνδύαζε τακτική πειθαρχία με ασταμάτητη ενέργεια. Από το πρώτο σφύριγμα, η ομάδα του πρώην τεχνικού της ΑΕΚ, έδειξε γιατί είναι ένας από τους πιο δύσκολους αντιπάλους στη La Liga.

Μάλιστα, αυτή ήταν η μεγαλύτερη σε εύρος νίκη του συλλόγου από την Ανδαλουσία από το 1951 ανεξαρτήτου έδρας, όταν και είχαν κερδίσει με 4-0 υπό τις οδηγίες του Καμπανάλ. 

Πριν τη σέντρα στο «Σαντσεθ Πιθχουάν», ο πρώην τεχνικός της ΑΕΚ, θέλησε να τονώσει το ηθικό των παικτών του, με μία συγκλονιστική ομιλία, ενώ μετά το φινάλε κόντρα στους «μπλαουγκράνα», ο Αλμέιδα μίλησε ανοιχτά για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλοι οι ποδοσφαιριστές και τι τον ώθησε να γίνει προπονητής.

«Πέρασα πέντε χρόνια υποφέροντας πολύ και με στήριξε η οικογένειά μου και οι επαγγελματίες. Έπαιζα για την Ίντερ και πήγα στον Μοράτι για να του πω ότι δεν ήθελα να παίζω άλλο. Είχα ακόμα δύο χρόνια συμβόλαιό μου τότε, αλλά αυτή ήταν η ζωή μου. Νομίζω ότι αυτή ήταν μια στιγμή που όλοι οι παίκτες θα βιώσουν αργά ή γρήγορα, γι' αυτό και έγινα προπονητής. Λόγω αυτής της σκοτεινής πλευράς, αυτού του θλιβερού μέρους που βιώνει ένας παίκτης όταν σταματά να παίζει, και γι' αυτό δίνω προτεραιότητα σε παίκτες που αγαπούν το ποδόσφαιρο και το παίζουν όσο περισσότερο μπορούν.

Επειδή το 95% των ποδοσφαιριστών δεν λαμβάνουν κλήση την επόμενη μέρα που σταματούν να παίζουν. Σε παίρνουν τηλέφωνο πού και πού για συνέντευξη και οι φίλοι που είχες κάποτε έχουν εξαφανιστεί. Ενώ παίζεις ποδόσφαιρο, είσαι σαν τράπεζα, συνεχίζεις να δανείζεις. Όλοι περιμένουν, είναι «φίλοι του πρωταθλητή» και το έχω βιώσει από πρώτο χέρι. Ήμουν φίλος του Μαραντόνα και το ίδιο συνέβη και στον καλύτερο. Αν συνέβη σε αυτόν, θα συμβεί σε όλους.

Δούλεψα σκληρά με πρώην παίκτες όταν ήμουν στην Αργεντινή, προσπαθώντας να τους βοηθήσω με κάποιο τρόπο. Δούλεψα σκληρά σε αυτή την πτυχή, ακόμα και όταν είμαι με τις ομάδες. Γι' αυτό όταν μιλάνε για πίεση, λέω, «Παιδιά, η πίεση είναι κάτι άλλο». Πίεση είναι να τα έχεις όλα και να μην έχεις τίποτα. Πίεση είναι να σε βλέπεις πεταμένο στο έδαφος σαν σκύλος και κανείς να μην καταλαβαίνει. Λένε, «Τι σου συμβαίνει; Τα έχεις όλα».

Τόσο συχνά στον κόσμο κάνουμε αυτές τις αναλύσεις σε ανθρώπους χωρίς να τους γνωρίζουμε, χωρίς να ξέρουμε τι σκέφτονται και τι αισθάνονται. Και από τότε που έγινα προπονητής, έχω μεταμορφωθεί σε ένα είδος οιονεί ψυχολόγου. Παρατηρώ ποιος είναι καταθλιμμένος, ποιος έχει κοιμηθεί άσχημα για διάφορους λόγους, ποιος έχει μια παράξενη έκφραση επειδή δεν τον αφήνω να παίξει, και έτσι τους προσεγγίζω ειλικρινά και από τα βάθη της καρδιάς μου για να προσπαθήσω να βγάλω έξω όλα όσα έχουν μέσα τους. Άλλοτε τα καταφέρνω, άλλοτε όχι».