Από το χρυσό στο Βελιγράδι στη νέα σελίδα: Η Εθνική σε δύο εποχές

Η Εθνική ομάδα έχει γράψει λαμπρές σελίδες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, με το καλοκαίρι του 2005 να αποτελεί ένα από τα πιο φωτεινά κεφάλαια. Δύο δεκαετίες αργότερα, λοιπόν, η «επίσημη αγαπημένη» ετοιμάζεται να φτιάξει τον δικό της δρόμο προς στην επιτυχία, βασισμένο όμως στην ίδια αγάπη και πείνα για τη νίκη.

Το 2005: Η χρυσή εποχή

Η Εθνική του Παναγιώτη Γιαννάκη βρέθηκε στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας το EuroBasket στη Σερβία. Με παίκτες όπως ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Βασίλης Σπανούλης, ο Νίκος Ζήσης και ο Αντώνης Φώτσης η ομάδα κατάφερε τα μέγιστα. Μια ομάδα που είχε τα πάντα. Ταλέντο, θέληση, πείνα. Άλλωστε, με τον Γιαννάκη στον πάγκο της ομάδας σου, πως να μην έχεις το win mentallity;

Το 2025: Μια νέα εποχή

Σήμερα, μια εικοσαετία αργότερα, η Εθνική μας ομάδα βρίσκεται ξανά στον δρόμο για το χρυσό μετάλλιο. Πρέπει πρώτα να νικήσει την Τουρκία του Εργκίν Αταμάν και αν το καταφέρει αυτό θα έχει πάρει μια μεγάλη νίκη... μέχρι την επόμενη.

Η σημερινή Εθνική είναι διαφορετική. Έχει τον Γιάννη, τον «Παπ», τον «Σλούκι Λουκ» και πολλούς ακόμα που αποτελούν μια ΟΜΑΔΑ. Ο στόχος, όμως, παραμένει ο ίδιος: Το μετάλλιο. 

Η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη έχει το σωστό σκεπτικό. Όπως είπε και ο Γιάννης μετά την πρόκριση στα ημιτελικά: «Δεν έχουμε κερδίσει τίποτα ακόμα» και αυτή η δήλωση συνοψίζει όλα όσα είναι αυτή η Εθνική.

Οι συνδετικοί κρίκοι: Σπανούλης & Ζήσης

Το πιο ενδιαφέρον κοινό σημείο ανάμεσα στο 2005 και το 2025 είναι πως δύο πρωταγωνιστές εκείνης της «χρυσής» ομάδας βρίσκονται και σήμερα στην Εθνική, αλλά με άλλον ρόλο.

Βασίλης Σπανούλης: Από ο «Kill Bill» που σκόραρε και καθόριζε παιχνίδια, σήμερα είναι ο ομοσπονδιακός προπονητής, καλούμενος να εμπνεύσει μια νέα γενιά και να περάσει στους παίκτες του τον αέρα νικητή που εξέπεμπε από πάντα.

Νίκος Ζήσης: Από πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική ομάδα, βρίσκεται πλέον σε επιτελικό ρόλο στον πάγκο, προσφέροντας εμπειρία, μέσα από όλα όσα έχει ζήσει από το μπάσκετ.

Δύο εποχές, μία φιλοσοφία

Η Εθνική του 2005 μας έμαθε πως το μπάσκετ δεν είναι μόνο ταλέντο και συστήματα, αλλά και ψυχή. Είκοσι χρόνια μετά, η ομάδα του 2025 κουβαλά αυτό το ίδιο φορτίο στις φανέλες της, με άλλες συνθήκες αλλά την ίδια δίψα. Ο Σπανούλης και ο Ζήσης δεν είναι πια οι νέοι που οδήγησαν την Ελλάδα στην κορυφή, αλλά οι ηγέτες που εμπνέουν τη νέα γενιά. Και ίσως αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη: η συνέχιση μιας κληρονομιάς που περνά από παίκτη σε παίκτη, από εποχή σε εποχή.