Οι 15 πάσες

Κάνε μία προσπάθεια… Χωρίς να κλείσεις τα μάτια, κάνε clιck στο play του υπολογιστή ή του κινητού σου στο reel του αγώνα της Κωνσταντινούπολης. Επιχείρησε όμως, να απενεργοποιήσεις το δικό σου βλέμμα. Το βλέμμα του οπαδού ή του φιλάθλου. Ξέχνα τον Αταμάν, τον Ναν, τον Σλούκα, τους άλλους. Αποφάσισε ότι τα πρώτα δύο αγωνιστικά λεπτά του Game 3 δε θα τα δεις με τα μάτια σου. Σκέψουν ότι εκείνη τη στιγμή δεν είσαι αυτός που είσαι, αλλά φοράς τα μάτια ενός άλλου. Ενός συγκεκριμένου: Του Λουκά Μπάνκι! Τα πρώτα δύο λεπτά αρκούν! Πάτα το play.

Τι βλέπεις; Πάμε να το δούμε μαζί και να σκεφτούμε μαζί. Για όση ώρα διαβάζεις αυτές τις αράδες το όνομά σου είναι Λουκα!

Πρώτη φάση: Ο Γκέιμπριελ (“χμ, τον ξεκίνησαν ενώ ήταν τραυματίας”) κάνει δυναμικό hedge και ο χειριστής ταλαιπωρείται… Ο Πουαριέ κάνει dive προς το καλάθι, αλλά εκεί τον περιμένει, αγέρωχος ο Μήτογλου, ο οποίος αποφασιστικά και χωρίς δεύτερη σκέψη είχε απομακρυνθεί από τον Οσμάνι στις 45 μοίρες για να σταματήσει το dive του γάλλου σέντερ. (“Αυτοί φαίνεται ότι έχουν ξεκάθαρο στόχο στην άμυνα πια”). Η Εφές χτυπάει δύο high pick. Και στα δυο ο Γκέιμπριελ κάνει πολύ δυναμικό και αποτελεσματικό hedge και σε χρόνο μηδέν επιστρέφει στον Πουριέ, την κάθετη κίνηση του οποίου έχει σταματήσει ο Μήτογλου… Πάσα στον σέντερ δεν υπάρχει. Πιο πιθανή επιλογή στις 45 ο Μπράιαντ. Πάσα… Κλέψιμο Οσμάν, κάρφωμα (“για να δούμε και την επόμενη φάση”)

Δεύτερη φάση: Pick n Roll με το "4" αυτή τη φορά, τον Οσμάνι. Ο Μήτογλου βγαίνει ακόμα πιο δυναμικά στο hedge και πριν ο χειριστής προλάβει να σκεφτεί ο Μήτογλου έχει επιστρέψει στον παίκτη του που έχει κάνει το roll. Κλέψιμο (“Μα αυτοί είχαν πρόβλημα στην pick n roll άμυνα”)

Τρίτη φάση: Επίθεση Παναθηναϊκού… (“Τι θα παίξουν άραγε;”)… Ο Κέντρικ Ναν δε συμμετέχει καν στη φάση. Ο Γκραντ δημιουργεί και βρίσκει ακριβώς την πάσα που πρέπει στις 45 μοίρες… Οσμάν, τρίποντο, μέσα!

Τέταρτη φάση: Επίθεση Παναθηναϊκού… Ο Ναν στην πρώτη απόφαση που πρέπει να πάρει: (“Θα του δώσουμε δεξί χέρι, ο Πουαριέ θα ακολουθήσει, λογικά ο Ναν θα εκβιάσει”). Ο Ναν, πράγματι, παίζει στο δεξί χέρι. Μετά από μία ντρίμπλα, πάσα στον Γκέιμπριελ καλάθι…

Τέσσερις φάσεις, ένα sequence που εξιστορεί την επιτομή δεκάδων γεγονότων και που ως διότι παίρνουν τη σκυτάλη για να απαντήσουν στα γιατί!

Αν είσαι ο Λουκά Μπάνκι, θριαμβευτής στο ΟΑΚΑ, μόνο ένα πράγμα μπορείς να σκεφτείς:

“Wow… Αυτοί σήμερα, δεν αστειεύονται”.

Δε χρειάζεται να δεις κάτι περισσότερο. Πάρα μόνο μία φάση:

Fast Forward σε παρακαλώ…

Δεύτερο ημίχρονο!

2.31’’ πριν τη λήξη την τρίτης περιόδου.

Μείνε!

Επίθεση η Εφές… Η άλει χουπ πάσα του Γουίλις είναι τραγική. Η μπάλα χτυπάει στο ταμπλό και πέφτει. Διεκδικείται από τέσσερις. Σλούκας, Οσμάνι, Οτούρου, Γκραντ. Κι από έναν τύπο που είναι ένα μέτρο πιο μακριά και για λίγο απλά παρακολουθεί. Τον Κέντρικ Ναν!

Η μπάλα μοιάζει να καταλήγει στα χέρια του Οτούρου και τότε… Σαν άγριο ζώο, σαν ένα πεινασμένο αιλουροειδές που μάχεται για τη ζωή και την τροφή του, ο Κέντρικ Ναν βουτάει στα αγκαλιά του σέντερ της Εφές. Η μπριζόλα ήταν σχεδόν στα σαγόνια ενός άλλου. Αλλά ο Ναν πεινούσε τόσο πολύ, που δεν άφηνε κανένα να του τη στερήσει. 

Είναι η στιγμή, που όποιες αμφιβολίες υπήρχαν για το τελικό αποτέλεσμα, διαλύθηκαν. Αν ο σούπερ σταρ των 4.5εκ., βουτάει με τόση μανία και ζωώδες ένστικτο στο παρκέ για μία μπάλα, Τέλος!

Τέλος;

Όχι! Γιατί η νίκη του Παναθηναϊκού, δεν βγήκε μόνο μέσα από την ψυχή του Ναν, αλλά κυρίως μέσα από το πνεύμα του. Θα ήταν εντελώς άδικο να χρεώσουμε μία for the ages εμφάνιση, μόνο στο μαχητικό state of mind του Αμερικάνου. Η μάχη που έχει κερδίσει ο Ναν απέναντι στον ίδιο τον εαυτό του, στις συνήθειες του, τη ρουτίνα του, είναι πολύ πιο σημαντική, ναι, ακόμα και από αυτή τη βουτιά.

Για να εξηγούμαστε… Στην Πόλη, στο Game 3, ο Παναθηναϊκός, έκανε ένα συνολικό step up.

O Κώστας Σλούκας, ο Γιούρτσεβεν, ο Οσμαν, ο Γκραντ. Ολοι. Βγήκαν μπροστά. Πιο πολύ από όλους ο θαυμάσιος Ντίνος Μήτογλου. Ωστόσο, ίσως να μην είχε συμβεί τίποτα απ’όλα αυτά, αν ο επιθετικός ηγέτης αυτής της ομάδας δεν είχε κάνει μαθήματα leadership by example. Ο Κέντρικ Ναν!

Η νίκη του Παναθηναϊκού στην Πόλη έχει πολλά "διότι":

-Προσωπικότητα
-Επιθυμία
-Ταλέντο
-Εμπειρία
-Το refuse to lose του πρωταθλητή

Πάνω απ’όλα όμως είχε πολύ μπάσκετ, στρατηγική προετοιμασία και πνευματική προετοιμασία του μεγάλου ηγέτη, που στα δύο προηγούμενα παιχνίδια είχε χάσει τον προσανατολισμό του, τον Κέντρικ Ναν!

Δύο αριθμοί:

Στο παιχνίδι της Πόλης, μέχρι την τρίτη περίοδο ο Κέντρικ Ναν είχε:

20 περιπτώσεις που η μπάλα πήγε στα χέρια του για να πάρει απόφαση απέναντι σε οργανωμένη άμυνα (δεν υπολογίζονται τα iso)

Αυτές τις 20 περιπτώσεις, ο Κέντρικ Ναν, τις διαχειρίστηκε με:

45 Ντρίμπλες
15 πάσες… Και ξανά! 15 πάσες!

Απολογισμός: 16 πόντοι, 2/2 βολες, 7/9 δίποντα 0/1 τρ. 3 ασίστ!

Ας το εμβαθύνουμε λίγο περισσότερο

Στο τέλος του πρώτο ημιχρόνου ο Παναθηναϊκός ήταν μπροστά με 6 πόντους, έχοντας σκοράρει 45!!!

Ο Ναν σε αυτό το διάστημα είχε:

13 περιπτώσεις που η μπάλα πήγε στα χέρια του για να πάρει απόφαση απέναντι σε οργανωμένη άμυνα

Και…

25 Ντρίμπλες!!!
11 πάσες!!!
6 πόντοι,
3/5 δίποντα 0/1 τρ. 2 ασίστ

Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι οι μετρημένες πάσες δεν είναι ασίστ! Είναι ο αριθμός των περιπτώσεων, που ο Κέντρικ Ναν, σε δικές του αποφάσεις, προτίμησε να πασάρει. Ακόμα και στον διπλανό, ανοιχτό, παίκτη. Χωρίς να χρειαστεί να εκτελέσει.

Δεν πρόκειται για τελικές πάσες. Οχι όλες. Πρόκειται για απλές πάσες. Πάσες διαβάσματος. Πάσες που προήλθαν από δύο ντρίμπλες, μία, ή σε κάποιες περιπτώσεις καμία. Πάσες που δεν προσθέτουν νούμερα στα στατιστικά, αλλά ενισχύουν την ορμή της επίθεσης μίας ομάδας. Πάσες γρήγορες, πάσες που είναι οι αμέσως προηγούμενες μίας ασίστ. Πάσες που είναι επιλογή και όχι η τελευταία λύση μετά από αναρίθμητες ντρίμπλες που δεν οδηγούν πουθενά. 

Χρειάζεστε συγκριτικό μέγεθος;

Οχι! Γιατί ακόμα κι αν έχει κάνει ίδιο αριθμό πασών στα προηγούμενα ματς ο Ναν, η ποιότητά τους, η φύση τους, το σημείο που έγιναν στην Πόλη, είχαν εντελώς διαφορετική σύσταση από αυτές του ΟΑΚΑ, όπου ο Ναν πολλάκις ταλαιπώρησε τη μπάλα για να βρει μία λύση για τον εαυτό του, ή μία ασίστ για κάποιον συμπαίκτη. Και μόνο ασίστ! 

Τι απέφεραν αυτές οι 15 πάσες;

- Έβαλαν τον Ντίνα Μήτογλου στο παιχνίδι
-Έδωσαν την ευκαιρία στον Κώστα Σλούκα να πετύχει την άμυνα της Εφές χωρίς ιδανική ισορροπία
- Πρόσφεραν ευκαιρία στους ψηλούς να τελειώσουν φάσεις μετά από pick…

H μετάλλαξη που υπέστη στο παιχνίδι του ο Ναν, δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί.
Πήγε κόντρα στη φύση που είχε επιδείξει τα πρώτα δύο ματς.
Αρνήθηκε να γίνει βορά στα νύχια του Πουαριέ ή του Οτούρου.

Δεν επέμεινε στη ντρίμπλα…

Πήρε γρήγορες αποφάσεις, διαβάζοντας με εξαιρετικό τρόπο την άμυνα.

Μετά το σκριν δεν έκανε μόνο ντρίμπλα μπροστά. Έκανε και πίσω. Για να αναγνωρίσει το έδαφος με ψυχραιμία και να βρει την κατάλληλη γωνία για να πασάρει σε συμπαίκτη του. Γρήγορα και χωρίς χρονοτριβή. 

Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που ο Ναν (αν δεν επρόκειτο για iso κατάσταση) έκανε περισσότερες από 2 ή 3 ντρίμπλες μέχρι να πασάρει. Οποτε έκανε περισσότερες συνήθως εκτελούσε. 

Πάσαρε σε διπλανό παίκτη, χωρίς να είναι μία εξεζητημένη ή φαντεζί πάσα. Απλά την πάσαρε…

Πάσαρε μόλις με μόλις μία ντρίμπλα στον ψηλό που μετά τον πικ έκανε dive, χωρίς να αναζητήσει την προσωπικό φάση.

Ο Κέντρικ Ναν, με αυτή τη μετάλλαξη, με αυτές τις 15 πάσες, με τις 45 Ντρίμπλες σε 30 λεπτά απενεργοποίησε την άμυνα της Εφές…

Στο Game 3 έχουν συμβεί πολλά πράγματα… Ο Παναθηναϊκός βρήκε νέες δυνάμεις παικτών.

Λειτούργησε με πολύ ξεκάθαρο τρόπο στην άμυνα pick n roll. Είχε σαφές πλάνο και κυρίως στο ρόλο του παίκτη της weak side. Πήρε πολύ συγκεκριμένα ρίσκα (άφησε τα μακρινά σουτ ελεύθερα) θέλοντας να ελέγξει την κίνηση των ψηλών μετά το roll. Αυτό είναι θέμα ανάλυσης για επόμενα κείμενα. 

Η Εφές έδειξε μέσα από λεπτομέρειες πόσο καλή ομάδα είναι (μετά το pick n roll) σημάδευε πάντα, μα πάντα τον σωστό παίκτη στις 45 μοίρες.

Έγιναν πολλά…

Αλλά αυτές οι 15 πάσες του Κέντρικ Ναν, είναι ένα μπασκετικό masterpiece που αποδεικνύει πολλά για την προσωπικότητα του παίκτη που αποφάσισε ο Παναθηναϊκός να κάνει ηγέτη του.

Τέτοιες αλλαγές σε συνήθειες και χούγια. Σε τόσο λίγες ώρες, είναι πολύ σπάνιο να συναντήσεις. Κι όμως. Ο απόφοιτος του Simeon το έκανε.